Po oficjalnym pożegnaniu zostaliśmy zaproszeni do zwiedzania Wzgórza Puijo, gdzie znajduje się atrakcyjny punkt widokowy wraz z restauracją na wieży Puijo Tower. Tam też odbyło się nasze spotkanie z udziałem koordynatora i przedstawicieli lokalnych władz oświatowych, podsumowujące cały pobyt naszej delegacji. Po powrocie do hotelu podsumowaliśmy we własnym gronie cały dzień, ogólnie całą, kilkudniową wizytę i wypełniliśmy karty pracy.
W sobotę 21 września w godzinach porannych udaliśmy się w drogę powrotną do Polski. Najpierw samolotem do Helsinek, a stamtąd do Wrocławia. Z Wrocławia busem dotarliśmy do Opola wczesnym wieczorem.
W podsumowaniu należy nadmienić, iż organizacją, która skoordynowała całą naszą mobilność był odpowiednik polskiego Wydziału Oświaty. Cały szczegółowy harmonogram został precyzyjnie przygotowany przez pracowników tego Wydziału. Również wizyty we wszystkich szkołach zostały perfekcyjnie zaplanowane przez tych pracowników, a zrealizowane przez dyrektorów i nauczycieli odwiedzanych przez nas szkół. Możliwość wizyt w szkołach różnego typu okazała się bezcenna ponieważ pozwoliła nam poznać bardzo dogłębnie cały fiński system oświaty. Poznaliśmy infrastrukturę, zaplecze lokalowe i wyposażenie szkół w Finlandii. Poznaliśmy fiński system edukacyjny od przedszkola do szkoły średniej. Zobaczyliśmy jak duży wpływ na wygląd szkoły mają jej uczniowie którzy samodzielnie projektują przestrzeń szkoły i decydują o jej formie i zagospodarowaniu. Dowiedzieliśmy się, że samodzielności i odpowiedzialności można uczyć się od najmłodszych lat (starsi uczniowie m.in. sami decydują jakie chcą mieć zajęcia poza obowiązkowymi, układają sobie plan zajęć dostosowany do swoich potrzeb, wybierają metodę realizacji przedmiotów np. projekty ekologiczne, zadań, które rozwiązują - metodę klasyczną lub w formie gier komputerowych. Ponadto uczniowie decydują gdzie i jak spędzają czas między zajęciami w zaprojektowanych przez siebie przestrzeniach. Poznaliśmy system indywidualnego wsparcia zarówno dla nauczycieli jak i uczniów, który jest oparty na zapewnieniu każdemu dobrego samopoczucie (well-being). Dowiedzieliśmy się jak edukacja szkolna połączona jest z rynkiem pracy (obowiązkowy wymiar dni, tygodni, przeznaczony na pracę, najpierw w stołówce szkolnej, a następnie w zakładzie pracy). Poznaliśmy nowe metody pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami, chorym lub niedostosowanym społecznie. Zobaczyliśmy jak takim uczniom można zapewnić komfort w czasie lekcji i na przerwach. Dowiedzieliśmy się jak przedmioty ścisłe łączone są w bloki przedmiotowe i jak realizowane jest nauczanie interdyscyplinarne. Poznaliśmy system podziału roku szkolnego na okresy edukacyjne, system oceniania, organizację i przebieg egzaminu dojrzałości. Ku naszemu zaskoczeniu dowiedzieliśmy się, że każde dziecko w Finlandii musi umieć pływać i grać na instrumencie muzycznym.
Podczas całego pobytu uczestniczyliśmy w prezentacjach, wykładach i debatach dotyczących:
- fińskiego systemu edukacji,
- szkoleń pedagogicznych dla nauczycieli,
- wsparcia, jakie otrzymują nauczyciele i uczniowie po sporządzeniu ich profilu
osobowości,
- rozwijania kompetencji matematycznych uczniów,
- edukacji interdyscyplinarnej i rozwijania kompetencji kluczowych na rynku pracy,
- sposobów rozwijania kompetencji naukowych i zrównoważonego rozwoju,
- doradztwa i wparcia, jakie otrzymuje każdy uczeń w szkole,
- wsparcia dla uczniów ze specjalnymi potrzebami, indywidualnego wspierania uczniów niedostosowanych społecznie,
- nauczania zespołowego w interdyscyplinarnej edukacji matematycznej,
- wyważonego planu nauczania w edukacji matematycznej i nauk ścisłych,
- roku „wyrównywania szans’’ dla uczniów ze słabszymi wynikami,
- specyfiki i sposobu przeprowadzania egzaminów dojrzałości w Finlandii.
„Sfinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej. Unia Europejska ani podmiot udzielający dotacji nie ponoszą za nie odpowiedzialności’’.
